บทที่ 175

แมตตี้

ฉันทิ้งตัวลงบนเตียงเล็กๆ แล้วซุกตัวเข้าไปในผ้านวมฟูนุ่มผืนใหญ่ที่ซื้อมาระหว่างทางกลับบ้านหลังจากสัมภาษณ์งาน ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูโซเชียล การได้ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มอุ่นๆ พร้อมโทรศัพท์หรือหนังสือมันดีกว่าการยืนหนาวสั่นโดนเลือดหมูเปรอะเปื้อนทั้งตัว ในขณะที่คอเวนของฉันร่ายมนตร์และเต้นรำ...