บทที่ 25

ฉันเอาหน้าผากแนบกระจกหน้าต่างที่เย็นเฉียบ ขณะมองค่ำคืนผ่านไปด้วยดวงตาที่หนักอึ้ง ความวุ่นวายจากคืนนี้ช่างหนักหนาจนฉันอยากจะนอนให้หลุดพ้นจากภวังค์ประหลาดที่กำลังเผชิญอยู่ การเคลื่อนไหวของรถทำให้ท้องฉันปั่นป่วนราวกับกำลังเต้นยิมนาสติก ฉันพยายามนึกว่าตัวเองดื่มไวน์ไปกี่แก้วในช่วงสามชั่วโมงที่อยู่ที่นั่...