บทที่ 28

"แม่จ๋า!" เสียงของรีซดึงฉันออกจากห้วงนิทราอันลึกล้ำ ร่างกายฉันรู้สึกเชื่องช้าและแปลกๆ ฉันหันไปทันเห็นลูกชายวิ่งเข้ามาในห้อง ร่างกายและกระเป๋าเป้ของเขากระเด้งไปทุกทิศทาง อาการปวดหัวของฉันเต้นตุบๆ ทำให้ต้องหลับตาลงอีกครั้ง

"ว่าไงจ๊ะที่รัก" ฉันกระซิบด้วยลิ้นที่แห้งผากขณะที่ลูกชายยืนอยู่ข้างเตียง นิ้วน...