บทที่ 11

รอยยิ้มของเคลวินกว้างขึ้น แต่ดวงตาของเขายังคงเย็นชาและไร้ความรู้สึก

ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาคว้าเอวของเพเนโลพีแล้วเหวี่ยงเธอไปด้านข้าง

เพเนโลพีกระแทกพื้นอย่างแรง บาดแผลที่เพิ่งหายดีปริออกและมีเลือดไหลอีกครั้ง

ขณะที่เธอกำลังพยายามลุกขึ้น เท้าของเคลวินก็เหยียบลงมา กดเธอไว้กับพื้น

เคลวินยื...