บทที่ 122 ความโรแมนติกของปีศาจ

เคลวินผลักเพเนโลพีออกไปอย่างแรงโดยไม่ยั้งคิด เธอเซถอยหลัง เสียหลัก แล้วล้มลงบนพื้นเย็นเฉียบ ประตูปิดกระแทกดังสนั่นก้อง ทิ้งเพเนโลพีไว้เพียงลำพัง เคลวินจากไปแล้ว

การแสดงความรักของเขาไม่มีอะไรนอกจากความร้ายกาจ หัวใจของเพเนโลพีหล่นวูบลงสู่ห้วงเหวลึกขณะที่กำหมัดแน่นเป็นการต่อต้านในใจ

ราตรีคืบคลาน เคลว...