บทที่ 185 เคลวิน อย่าแตะฉัน

ในตอนนี้ เคลวินกำลังกังวล

“หัวเราะอยู่นั่นแหละ” เพเนโลพีพูด พยายามจะลุกขึ้น แต่เคลวินกอดเอวเธอไว้แน่น

“ฉันไม่ได้จะไปไหน ฉันจะโทรศัพท์” เธอยืนกราน

“ผมแค่อยากอยู่กับคุณอย่างสงบสุข ไม่ให้ใครมารบกวน อยู่ในโลกเล็กๆ ของเราสองคน” เคลวินกระซิบ “ผมไม่ต้องการให้ใครอื่นเข้ามา”

เพเนโลพีรู้สึกหมดหนทาง

เธออย...