บทที่ 210 ปล่อยให้ฉันไปปล่อยพ่อแม่ของฉันไป

น้ำเสียงของเพเนโลพีฟังดูเด็ดขาดนัก

แต่ทว่าหากตั้งใจฟังให้ดี จะพบเสียงสะอื้นปนอยู่ในนั้น

มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

กว่าจะมาถึงวันนี้ได้มันยากเย็นแสนเข็ญ และมันก็สายเกินไปแล้ว

แต่โชคยังดี ที่เธอมองเห็นแสงรุ่งอรุณแห่งชัยชนะ

เธอชนะแล้ว

"ทำไม... ทำไมคุณไม่บอกผม ให้ผมช่วยคุณล่ะ" เคลวินถาม "คุณไปหาแอนโทนี่คนเ...