บทที่ 218 พ่อ

"คุณยุ่งนะคะ" เธอบอก "คุณทำอะไรไปตั้งเยอะแยะ"

"ถ้าเราเจอกันไม่ได้ ผมก็จะหาอะไรทำไปเรื่อยๆ ให้ยุ่งเข้าไว้ ยุ่งจนไม่มีเวลาคิดถึงคุณเลย" เขาตอบ

เพเนโลพีพลันยิ้มออกมา

เคลวินถาม "คุณยิ้มทำไมเหรอ"

"ฉันว่าคำหวานของคุณมันออกมาเองตามธรรมชาติเลยนะ ไม่ต้องคิดเลย" เพเนโลพีตอบ "เมื่อก่อนคุณไม่เห็นเป็นแบบนี้"

เคล...