บทที่ 22

ในที่สุดเขาก็ปล่อยวางแล้วหลับตาลง พยายามพักผ่อน

แต่เคลวินข่มตาหลับไม่ลงแม้แต่น้อย รู้สึกกระสับกระส่ายและปวดหัวตุบๆ

พอกลับมาถึงออฟฟิศ เขาก็รื้อลิ้นชักล่างสุดแล้วหยิบถุงหอมบำบัดออกมา

ใบที่เพเนโลพีเคยให้เขา ซึ่งเขาโยนทิ้งถังขยะไปแล้ว

ขณะสูดดมกลิ่นหอมจางๆ ที่ช่วยให้ผ่อนคลาย เคลวินก็ค่อยๆ รู้สึกสบายข...