บทที่ 222 เพเนโลปกรุณาอย่าออกไป

ใบหน้าของเลียมเต็มไปด้วยความเศร้า “เคลวิน นี่...”

“คุณปู่กลับไปก่อนเถอะครับ”

“ปู่มีคำถามสุดท้ายคำถามเดียว” เลียมกล่าว “หลานต้องการเพเนโลพีจริงๆ หรือ เป็นผู้หญิงคนอื่นไม่ได้หรือ”

เคลวินตอบช้าๆ “ผมต้องการแค่เพเนโลพี ไม่มีใครแทนเธอได้ครับ”

เลียมพยักหน้า ดูครุ่นคิด แล้วค่อยๆ เดินจากไปพร้อมไม้เท้า

ในห้อ...