บทที่ 292 ฉันเพิ่งหลอกลวงตัวเองให้คิดว่าเพเนโลปยังมีชีวิตอยู่

"ก็เพราะแกผลักไสเธอไปสู่ความตายไงล่ะ!" โมนิกากัดฟัน "เคลวิน เหตุผลเดียวที่ฉันยังอยู่กับแกอย่างสงบได้ตอนนี้ก็เพื่อจัดงานศพให้เพเนโลพี ฉันอยากให้เธอจากไปอย่างสมเกียรติ! ไม่อย่างนั้น ฉันไม่อยากเห็นหน้าแกแม้แต่วินาทีเดียว!"

โมนิกาฟูมฟายมาหลายครั้ง ร้องไห้นับครั้งไม่ถ้วนจนหมอนเปียกชุ่ม

แต่เธอจะทำอะไรได...