บทที่ 435 การกระโดดลงไปในทะเลถูกวางแผนโดยแบรนดอนและฉัน

เคลวินนั่งลงข้างๆ เธอ โซฟาจึงยุบลงเล็กน้อย ลมหายใจ กลิ่นกาย และตัวตนของเขาล้อมรอบเพเนโลพีในทันที เขาไม่ได้ทำอะไรเลย แต่การที่เขานั่งอยู่ข้างๆ แทนที่จะเป็นฝั่งตรงข้ามกลับให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปมาก

แล้วเขาก็ดึงเธอเข้าไปกอด

“นี่ คุณ...” เพเนโลพีผลักอกเขา แต่เขาก็ไม่ขยับ เธอผลักอีกครั้ง เขาก็กอดเ...