บทที่ 476 แซม!

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนแทบไม่รู้สึก แต่ในที่สุด ท้องฟ้าอันมืดมิดก็เริ่มสว่างขึ้น เสียงดังโวยวายในห้องนอนใหญ่เงียบสงบลงหลังเที่ยงคืนไปนานแล้ว

เคลวินยืนอยู่ตรงนั้น ท่ามกลางกองก้นบุหรี่สูงเป็นภูเขา

เขาสูบบุหรี่มาทั้งคืน

เสียงประตูห้องนอนใหญ่เปิดออกเบาๆ

ชายร่างกำยำคนหนึ่งแอบย่องออกมา ในมือถือเสื้อผ...