บทที่ 487 เพียงทำความคุ้นเคยกับวัยชราของคุณล่วงหน้า

"นี่ ธาเลีย นี่เธอทำเองเลยเหรอ?" ลูซี่ถาม

"ค่ะ" เพเนโลพีตอบ

ลูซี่ยิ้มกว้าง "ว้าว สุดยอดไปเลย! แล้วพ่อได้กินไหมคะ?"

รอยยิ้มของเพเนโลพีแข็งทื่อ "ฉันมาที่นี่เพื่อหนู ไม่ใช่เพื่อเขา"

เคลวินเลิกคิ้ว "ลำเอียงนี่นา?"

เพเนโลพีทำเป็นไม่ได้ยิน

บนโต๊ะมีอาหารเช้าน่ารักๆ ดูดี ซึ่งล้วนเป็นของโปรดของลูซี่ทั้...