บทที่ 623 แบรนดอนรักเพเนโลปสองครั้ง

ยาเม็ดนั้นลอยละลิ่วกลางอากาศเป็นเส้นโค้งสมบูรณ์แบบ

ดวงตาของอิซาเบลล่าจับจ้องไปที่มัน เต็มไปด้วยความโลภ เธอทะยานตัวขึ้น คว้ามันไว้ และโดยไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว ก็โยนมันเข้าปากทันที

ไม่มีน้ำ ไม่มีความลังเล เธอแค่กลืนมันลงคออย่างแรง

รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าหลังจากที่เธอกลืนมันลงไป

"เอาล่ะ" เธอพึมพ...