บทที่ 70 นี่ไม่ใช่ลูกของเคลวิน

"ไม่มีอะไร" เธอส่ายหน้าพลางพับผ้าห่มเปียกๆ "ไปนอนเถอะ"

เคลวินลุกขึ้นมอง "ขึ้นมานี่"

"เอ๊ะ?"

"ฉันบอกให้ขึ้นมานี่" เคลวินทำหน้าขรึมพูด

"ไม่" เพเนโลพีปฏิเสธ "ฉันนอนตรงนี้ได้"

"ฉันไม่ชอบพูดซ้ำ"

อย่างไม่เต็มใจนัก ตามคำขอของเขา เพเนโลพีจำต้องปีนขึ้นเตียงเงียบๆ เธอพยายามนอนตะแคง ห่างจากเคลวินให้มากที...