บทที่ 740 เพเนโลปฉันเป็นสามีของคุณ

เคลวินเม้มปาก สีหน้าดูไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง

ตลอดทาง เขาขับรถเงียบๆ ดูบึ้งตึง ไม่ค่อยพูดจา

พอถึงโรงเรียนอนุบาล ลูซี่โบกมือ "บ๊ายบายค่ะคุณพ่อคุณแม่"

เธอลงจากรถ เดินไปทางห้องเรียน แต่จู่ๆ ก็นึกอะไรขึ้นได้แล้ววิ่งกลับมา

เพเนโลพีเลื่อนกระจกลง "มีอะไรเหรอลูก ลูซี่"

"หนูลืมบอกค่ะแม่ หนูอยากไปหาคุณยายด้...