บทที่ 1018 ตัวเลขสำคัญ

"ขอโทษนะคะ"

อาร์ยารีบพาพวกเขาออกไปแล้วปิดประตู

ครู่ต่อมา ในที่สุดเซดี้ก็สงบลง เธอล้มตัวลงบนเตียงและหลับลึกไป

ไมคาห์มองดูมือตัวเอง ชิ้นเนื้อตรงนั้นแทบจะหลุดลุ่ยออกมา เลือดซึมเปื้อนผ้าห่มไปครึ่งผืน

เมื่อมองเซดี้ที่หลับอยู่ เขาก็รู้สึกว่าเธอช่างใจดำจริงๆ

แต่อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ทำร้ายตัวเอง

ไมคาห์ทนความ...