บทที่ 1138 การกำจัดอันตรายที่ซ่อนอยู่

"เฮ้ย โจ!" เครกตะโกน และโจก็ปล่อยมือจากเซดี้ พลางพูดว่า "เซดี้ ผมต้องไปแล้วล่ะ เดี๋ยวเจอกันนะ"

"อืม ไปเถอะ" เซดี้ยิ้มนิดๆ

โจรีบวิ่งไปหาเครก แต่ก็ยังคงเหลียวหลังมองเซดี้เป็นระยะ โบกมือหยอยๆ เหมือนเด็กๆ ใบหน้าของเขาเปล่งประกายด้วยความสุข

เซดี้มองตามพวกเขาไปจนลับสายตา จากนั้นเธอก็ถอนหายใจ ก้มหน้าลง

...