บทที่ 1442 ในที่สุดก็เป็นความก้าวหน้า

เช้าวันต่อมา เมื่อไมคาห์ตื่นขึ้น เซดี้ก็ออกไปแล้ว เขาเอื้อมมือไปสัมผัสหมอนข้างกาย พบเพียงความเย็นและว่างเปล่า อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสูญเสียบางอย่างไป พลันหัวใจของเขาก็รู้สึกว่างเปล่าไม่ต่างกัน

โทรศัพท์ของเขาสั่น เขาหยิบขึ้นมาดูก็เห็นข้อความจากเซดี้

เซดี้: [ที่รัก ฉันกำลังขึ้นเครื่องบินนะ คืนนี้จะกลับ...