บทที่ 1499 มันคือเขามันเป็นเขาจริงๆ

เซดี้วิ่งสุดฝีเท้าไปตามโถงทางเดิน หัวใจเต้นรัวเร็วขึ้นทุกย่างก้าวขณะใกล้ห้องพักในโรงพยาบาล

ในที่สุด เธอก็มาถึงประตูและพรวดพราดเข้าไปข้างใน สายตาของเธอจับจ้องไปที่ชายร่างผอมบางหมดสติที่นอนอยู่บนเตียงทันที

หัวใจเธอเต้นผิดจังหวะไปชั่วขณะ

เขาเอง เขาจริงๆ ด้วย!

เขายังมีชีวิตอยู่!

เซดี้รีบพุ่งเข้าไปข...