บทที่ 1601 ตื่นขึ้น

ขณะที่ดอนน่าพูด น้ำตาก็ไหลอาบใบหน้า เธอสะอื้นไห้ “แต่หนูออกไปไม่ได้ ที่นี่แทบไม่มีเด็กหรือสัตว์เลย หนูไม่รู้ว่าจะหาแม่เจอได้ยังไง”

ดอนน่าเหลือบมองโคโค่ นกอินทรีในสวน “โคโค่ ช่วยขอให้เพื่อนๆ ของเธอช่วยฉันตามหาแม่ได้ไหม”

โคโค่ดูเหมือนจะเข้าใจ มันพยักหน้าหงึกๆ แล้วส่งเสียงร้องของนกอินทรีขึ้นไปบนท้องฟ...