บทที่ 212 การล่มสลาย

เซดี้ยืนตัวแข็งทื่อ เหมือนกวางเจอไฟหน้ารถ

จนกระทั่งบริกรก้าวเข้ามาปิดประตูห้องนั้น เธอถึงได้สติกลับคืนมา กะพริบตาถี่ๆ พลางสงสัยว่าตัวเองตาฝาดไปหรือเปล่า...

"เซดี้!" เมสันเรียกเธอ

เธอรีบเดินตามเขาเข้าไปในห้อง ปิดประตู แล้วอุทานออกมาด้วยหัวใจที่เต้นรัว "เมื่อกี้ฉันเห็น..."

ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ โทรศ...