บทที่ 238 ฉันหวังว่าคุณจะบอกฉันด้วยตัวเอง

ไมคาห์ยังคงเงียบ...

เขาดูเหมือนกำลังจมอยู่ในความคิด หันไปมองออกนอกหน้าต่าง โทรศัพท์ในมือหมุนไปมาอยู่ในมือราวกับจะสะกดจิต

แสงไฟระยิบระยับของเมืองใหญ่นอกรถสาดส่องใบหน้าของเขาให้เห็นเป็นเงาและความสว่างสลับกันไป ทำให้อารมณ์ของเขาดูยากจะหยั่งถึง

แอนดรูว์ยืนรออยู่ข้างๆ ไม่กล้าขัดจังหวะ

ครู่ต่อมา ในที่...