บทที่ 246 ชายที่มีลักษณะอันสูงศักดิ์สิทธิ์

ในที่สุด เธอก็ได้เห็นลูกๆ ที่เธอคิดถึงมานานที่ร้านอาหาร...

เซดี้นั่งยองๆ กางแขนออกแล้วร้องเรียก “โนอาห์ เนธาน มีอา...”

“คุณคะ เด็ก...”

คำพูดของเบรนด้าถูกขัดจังหวะด้วยเสียงร้องประสานของเด็กๆ “แม่จ๋า แม่จ๋า แม่จ๋า!”

หนูน้อยมีอาซึ่งขาสั้นๆ วิ่งมาอย่างตื่นเต้นแล้วโผเข้าสู่อ้อมกอดของเซดี้จนเธอล้มหงาย...