บทที่ 350 ปู่เคลเมนส์ที่หน้าประตู

“แม่ครับ แม่ครับ…” เสียงเรียกของโนอาห์ดึงเซดี้ออกจากภวังค์

พอกลับมาสู่ปัจจุบัน เธอก็พูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิด “เป็นความผิดของแม่เองทั้งหมด ถ้าแม่ไม่ไปสาย เนธานก็คงไม่ประสบอุบัติเหตุ แล้วพวกหนูก็คงไม่ต้องลำบากมากขนาดนี้”

“อย่าพูดอย่างนั้นสิครับแม่” โนอาห์พูดพลางเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของเซดี้อย่างปล...