บทที่ 402 เกือบจะมอบมันไป

"คุณปู่ครับ ขอบคุณครับ..." ดวงตาของโนอาห์คลอไปด้วยน้ำตาแห่งความซาบซึ้ง "ท่านปู่รู้ได้ยังไงครับว่านี่คือสิ่งที่ผมต้องการมากที่สุด"

"ปู่รู้สิ" คุณปู่ของไมคาห์กล่าวด้วยความเอ็นดู "ความกระหายในความรู้และอำนาจของลูกน่ะ เหมือนหลานชายของปู่ตอนเด็กๆ ไม่มีผิด! ของเล่นของขวัญน่ะ ไม่เคยพอสำหรับพวกเจ้าเลย พวกเ...