บทที่ 756 บ้านเดิมของเรา

"ดีเลย!"

ไมคาห์ยิ้มมุมปาก อย่างน้อยตัวตนนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกดี

"ไปกันเถอะ" เซดี้ค่อยๆ ผลักมือเขาออก

"อยากได้อะไรที่ดีกว่านี้ไหม" ไมคาห์ประคองท้ายทอยเธอ เอนตัวเข้าหาเธออย่างมีนัยยะ

"อะไร..." ก่อนที่เซดี้จะพูดจบ เขาก็จูบเธอ

จูบของไมคาห์อ่อนโยนและนุ่มนวล ราวกับสัมผัสหยาดน้ำค้างบนกลีบดอกไม้ นำความอบอุ่นแ...