บทที่ 899 ผ่านไป

"อืม" เซดี้มองโนอาห์อย่างขอบคุณ

"ดีใจจังที่ได้ยินแบบนั้น" มีอาอุ้มโคโค่น้อยไว้ พลางลูบขนนกเบาๆ "โคโค่น้อย ต่อไปนี้ฉันจะปกป้องเธออย่างดี จะไม่ยอมให้เธอเจ็บตัวอีกแล้วนะ"

"มีอา! มีอา!" โคโค่น้อยใช้หัวเล็กๆ คลอเคลียกับมือของมีอา

"เอาล่ะ พวกหนูงีบกันก่อนนะ ไม่งั้นเดี๋ยวไม่มีแรงเล่นกัน" เซดี้เกลี้ยกล่อ...