บทที่ 976 อาหารเช้าอำลา (ตอนที่ 1)

"มีอา เดี๋ยวหม่ามี้อุ้มลงไปนะ" เซดี้ยกมีอาขึ้นจากรถเข็นวีลแชร์ เด็กหญิงโอบรอบคอเธอ ซบลงในอ้อมแขนอย่างต้องการพึ่งพิง

ไมคาห์จูงมือโนอาห์เดินลงบันไดมาด้วยกัน และเนธานก็ทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้มกว้าง "แด๊ดดี้ หม่ามี้ อรุณสวัสดิ์ครับ! โนอาห์ มีอา อรุณสวัสดิ์!"

"อรุณสวัสดิ์จ้ะ เนธาน!"

ทั้งครอบครัวมารวมตั...