บทที่ 290 แล้วฉันจะไม่ทำตัวเหมือนคนโง่ต่อไป

น้ำเสียงของแซคคารีอ่อนโยนลง ท่าทีภูมิฐานของเขาฉายแววสบายๆ ออกมาเล็กน้อย "หรือว่าคุณอยากจะเดินอวดโฉมโดยมีขบวนรถตามหลังเป็นพรวนล่ะครับ"

วิโนน่าที่กำลังเดือดดาล ตวัดสายตาอย่างดุดันมองเขา "นี่คุณเอาจริงเหรอ คุณจะต้องมาขับรถให้ฉันเนี่ยนะ"

แซคคารียิ้มเยาะ "ก็ไม่จำเป็นนี่ครับ"

เอาล่ะ

เธอเข้าใจแล้ว

ผู้...

Accedi e continua a leggere