บทที่ 193 คราบเลือดบนกระโปรง

“คุณสมิธ...” เสียงของเลย์ลาดังก้องอยู่ในห้องขณะที่เธอยืนอยู่ตรงธรณีประตู มือยังคงกำลูกบิดประตูแน่น รอยขมวดคิ้วแห่งความขุ่นเคืองปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลอยู่แล้ว ขณะที่เธอกล่าวซ้ำ “นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมจริงๆ ค่ะ”

ความหน้าด้านของผู้ชายที่บังคับตัวเองเข้ามาในห้องของผู้หญิงเป็นเรื่องน่า...

Accedi e continua a leggere