บทที่ 215 การล่มสลาย

"ให้ปล่อยเขาน่ะเหรอ" น้ำเสียงของไลลาเจือความเศร้าสร้อยขณะหัวเราะกับตัวเอง คำพูดของเธอแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ "ให้ยอมปล่อยผู้ชายที่ฉันรักเหนือสิ่งอื่นใดไป งานแต่งงานของเรากำลังจะมีขึ้นในอีกแค่สัปดาห์เดียวแท้ๆ แล้วลูกในท้องที่ฉันอุ้มอยู่ล่ะ ฉันรักเขา... รักยิ่งกว่าชีวิตตัวเองเสียอีก เธอมาขอให้ฉันทำเรื่อ...

Accedi e continua a leggere