บทที่ 222 ไม่ใช่แม้แต่อดีต

ภายในห้องทำงาน เลย์ล่าเอื้อมมือไปหยิบรายงานความคืบหน้าโครงการอย่างลังเล ทว่านิ้วเรียวยาวของแอนโทนี่กลับกดลงบนแฟ้มเบาๆ หยุดการเคลื่อนไหวของเธอ

"เลย์ล่า" เขาเริ่มพูด น้ำเสียงเจือความกังวลที่พยายามเก็บซ่อน "คุณก็รู้ว่าผมไม่ได้มาที่นี่เพราะเรื่องโครงการ"

เลย์ล่าชะงัก ตอบเสียงแผ่วเบา "ฉันสบายดี"

แต่ทว่าร...

Accedi e continua a leggere