บทที่ 258 งานศพ

ภาพเหตุการณ์นั้นฉายซ้ำในความคิดของเลย์ล่าครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดหลายวันที่ผ่านมา วนเวียนซ้ำไปซ้ำมา

เธอนอนไม่หลับ จู่ๆ ก็กระสับกระส่าย อยากฆ่าตัวตาย หมอฉีดยาระงับประสาทให้ เธอจึงพบความสงบเพียงชั่วครู่ในห้วงเวลาสั้นๆ ที่หมดสติไป แต่ทุกครั้งที่ตื่นขึ้น ความเจ็บปวดก็ทวีคูณ เหมือนก้อนหิมะที่กลิ้งใหญ่ขึ้น...