บทที่ 611: พึ่งพาซึ่งกันและกัน

ชั่วพริบตาเดียวก็ถึงเวลาเย็นอีกครั้ง

หมอเหงื่อแตกพลั่ก หนังศีรษะชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อเย็น

เขาทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว แต่เลย์ล่ายังคงไม่ได้สติ เมื่อพิจารณาว่าเธอดูอ่อนเพลียมาก่อนหน้านี้ ก็คงไม่น่าแปลกใจถ้าเธอจะหลับไปสามวันรวด แต่ถ้าเธอไม่ฟื้นขึ้นมาเร็วๆ นี้ เขาต้องเดือดร้อนแน่

หมอจนปัญญาแล้ว จึงได้แต...