บทที่ 62 เขาต้องไม่รู้

"ปล่อยนะ!" ไลลาร้องออกมา พยายามดึงมือออก แต่วินเซนต์บีบแน่นราวกับคีมเหล็ก แทบจะบดข้อมือเธอให้แหลก

เธอทนความเจ็บปวดไม่ไหว ตะโกนว่า "ปล่อยฉันนะ วินเซนต์ คุณทำฉันเจ็บ!"

"ทำเธอเจ็บเหรอ?" วินเซนต์คำรามอย่างเดือดดาล "แกรู้บ้างไหมว่ากำลังทำฉันใจสลายแค่ไหน! ฉันต้องดื่มเหล้าทุกคืนเพื่อลืมแก!"

เขาไปหาผู้หญิงค...

Accedi e continua a leggere