บทที่ 724 ยิ่งคุณอยู่ไกลเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น

แอนโทนี่ไม่ได้นอนทั้งคืน พอตื่นเช้าขึ้นมา ขมับทั้งสองข้างก็ปวดตุบๆ ใบหน้าก็ซีดเซียว

ราวแปดโมงเช้า โทรศัพท์ของเขาสั่นขึ้นมา

เขารีบหยิบขึ้นมาดู เห็นว่าเป็นข้อความจากจูนิเปอร์ จึงรีบปัดหน้าจอเพื่ออ่าน

จูนิเปอร์: [คุณไอลิช ฉันกลับไปแล้วนะคะ วันนี้ขอลางานค่ะ]

แอนโทนี่ขมวดคิ้ว คิดในใจ ‘นี่เธอนั่งรถกลั...

Accedi e continua a leggere