บท 869

"เฮ้อ เรื่องนี้ฉันก็เป็นห่วงนายนะ โรคของนายจะหายเมื่อไหร่กันนะ? แต่ตั้งแต่นายได้เป็นยาม ฉันเห็นว่าอารมณ์นายดูสดใสขึ้น ดูเหมือนนายจะชอบงานนี้นะ"

"ฮ่ะๆ แม่ชีที่วัดก็ใจดีกับผมดีทุกคนแหละ ผมก็เลยไม่อยากปล่อยปละละเลยตัวเอง บางทีถ้าผมคลายปมในใจได้ สักวันโรคนี้อาจจะหายไปเองก็ได้นะ"

"หวังว่าจะเป็นอย่างนั้...