บทที่ 52

เอ็มม่า

“เรากำลังจะไปไหนกันคะ” ฉันถามเซนเมื่อสังเกตว่าดูเหมือนเราไม่ได้มุ่งหน้าไปที่ไหนเป็นพิเศษ เหมือนแค่ขับรถไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย

“ที่พักแห่งหนึ่งของผมในเมือง” เขาพูดพลางมองออกไปนอกหน้าต่างและสั่งเส้นทางกับคนขับรถอีกชุดใหญ่ซึ่งฟังดูเหมือนไม่ได้นำไปที่ไหนเลย

ฉันเดาว่าทั้งหมดนี่ไม่ใช่เ...