บทที่ 121

ห้องประชุมค่อยๆ เต็มไปด้วยคนของผมที่ทยอยกันมาถึง แต่ละคนดูมุ่งมั่นและพร้อมสำหรับการหารือเรื่องหนักหน่วงที่รออยู่ข้างหน้า

ผมใช้เวลาครู่หนึ่งทักทายพวกเขาทีละคน พยักหน้าให้และจับมืออย่างหนักแน่น ชื่นชมในความภักดีที่ไม่สั่นคลอนของพวกเขา คนเหล่านี้เป็นเหมือนพี่น้องของผม ส่วนใหญ่เคยทำงานให้พ่อผมสมัยที่ท่...