บทที่ 46

"แอนนานอนอยู่ในห้องว่างชั้นล่าง สบายดีขึ้นรึยัง" เจซถาม ขณะที่ผมหันกลับไปมองล็อตตี้ซึ่งตอนนี้หลับอยู่บนเตียงของผม

"ดีขึ้นแล้วที่เราพาพวกเธอมาที่นี่" ผมบอก เจซวางมือหนักๆ ลงบนไหล่ผม – บีบเบาๆ – ก่อนจะเดินไปตามโถงทางเดินไปยังห้องของตัวเอง

ฉันจะไม่ยอมให้พวกเธออยู่ที่บ้านแอนนาตามลำพังอีกแล้ว ไม่ใช่ในตอน...