บทที่ 56

-วีร่า-

โนอาห์ค่อยๆ ลุกขึ้นจากโซฟา จ้องเขม็งไปที่ประตู เขาทำสัญญาณให้ฉันเงียบโดยใช้นิ้วแตะริมฝีปาก เราไม่มีเหตุผลให้เชื่อว่านี่เป็นการคุกคามเพราะพวกเขาเคาะประตู แต่ยังไงก็ประมาทไม่ได้

เราทั้งคู่ยืนอยู่ที่ประตู แล้วโนอาห์ก็รีบเปิดมันออก เราสองคนพร้อมที่จะกระโจนเข้าใส่ใครก็ตามที่อยู่ตรงนั้น

เป็นเอลเดน...