บทที่ 137 ขอบคุณคุณมอนตากู

"วิลเลียมคะ ฉันกับเรย์มอนด์สบายดี ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ" เซเลน่าพูดอย่างอ่อนโยนพลางยื่นแก้วน้ำให้เขา "จริงๆ แล้ว คุณน่าจะห่วงสุขภาพตัวเองมากกว่านะคะ"

แก้มของวิลเลียมแดงระเรื่อ อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

เขาคิดว่าเรย์มอนด์เป็นคนทื่อๆ แต่กลับกลายเป็นว่าหมอนี่มีรสนิยมดีเหมือนกัน ไม่น่าแปลกใจที่บอกว่าทำงานหน...