บทที่ 449 แล้วเธอล่ะ?

สองสามชั่วโมงต่อมา เรย์มอนด์จมอยู่กับงาน ใบหน้าของเขาฝังอยู่กับแสงจากหน้าจอแล็ปท็อป

เซเลน่าก็ทำเช่นเดียวกัน ขังตัวเองอยู่ในความสันโดษกับอุปกรณ์ของเธอ ต่างฝ่ายต่างไม่ทำลายความเงียบระหว่างกัน

สองชั่วโมงผ่านไป ก่อนที่เสียงเคาะประตูจะดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าถึงเวลาต้องไปแล้ว

เรย์มอนด์ปิดแล็ปท็อปของเขาลงอ...