บทที่ 105

ผมขยับตัว แต่ก็ดึงอิซซี่เข้ามาใกล้ขึ้น

ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นและมองตรงไปยังใบหน้าของเธอ ผมอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้

เราเมทกันและประทับรอยให้กันเมื่อคืนนี้

ผมรับรู้ได้ทุกอย่างที่เธอรู้สึก สิ่งเดียวที่ผมสัมผัสไม่ได้คือพลังของเธอ

ผมมองเธอนอนหลับอยู่ครู่หนึ่ง ฟังเสียงกรนเบาๆ ของเธอ

แอ็กเซลขยับตัวในหัวผมและลืมตา...