บทที่ 127

อิซซี่

ฉันจ้องมองเพดาน

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันตื่นขึ้นมาแบบนี้ นอนไม่ค่อยหลับ ฉันรู้ว่ามันเพิ่งผ่านไปไม่กี่วันเอง

“อิซซี่” พูน่าเอ่ย ฉันหันไปมองเธอ ดวงตาปรือๆ ของเธอกำลังพยายามปรับให้ชินกับฉัน

พูน่าส่ายหน้าแล้วจ้องกลับ “ทำไมเธอไม่นอนล่ะ” เธอถาม

“ฉันแค่นอนไม่หลับ” ฉันตอบพร้อมกับถอนหายใจ “ฉันหลับ...