บทที่ 136

เบลค

ผมเดินตรงไปยังห้องทำงานและแอ็กเซลก็ตื่นขึ้นในหัวผม เขากำลังยิ้มแป้น แต่จะว่าไป ผมเองก็ยิ้มแบบนั้นเหมือนกันตอนตื่นนอนเมื่อเช้านี้

แอ็กเซลมองผ่านดวงตาของผมแล้วทำปากยื่น “เมทอยู่ไหน? ข้าอยากเจอเธอ”

ผมยิ้มมุมปาก “ไม่ใช่ความผิดของเราที่แกหลับไป แต่แกทำเธอเจ็บตัวเมื่อเช้านี้”

เขายิ้มกว้าง “ข้าจั...