บทที่ 142

เบลค

สองชั่วโมงผ่านไปแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของสมาชิกฝูงเลย

ผมเริ่มหงุดหงิด

ผมมองโทรศัพท์แต่ก็อดไม่ได้ที่จะครางออกมา มันแบตหมด ผมกำลังจะชาร์จมัน แต่ดันลืมที่ชาร์จ หวังว่าคงไม่มีใครพยายามติดต่อผมนะ ภาพของอิซซี่กับแอลลี่ผุดขึ้นมาในหัว และแอ็กเซลก็ครางหงิงๆ

แอ็กเซลเริ่มกระวนกระวาย มันเดินวนไปวนมาอ...