บทที่ 151

กลิ่นของเบลคโชยมาแตะจมูกฉัน ทำให้ฉันรู้สึกสบายใจ แต่แวมไพร์กับโร้กที่อยู่ตรงหน้ากลับจ้องมองมา

“เธอเป็นแพนเธอร์ที่ทรงพลังมาก” แวมไพร์พูด

เบลคยืนชิดฉัน แขนของเขาเฉียดกับแขนฉัน ส่งความรู้สึกซาบซ่านไปทั่วร่าง

ชายโร้กจ้องมองไปข้างหลัง ไม่ได้มองพวกเรา ฉันเหลือบมองตามและเห็นว่าเขากำลังจ้องใคร ชายคนหนึ่งด้า...